441. ALİ ÇAVUŞUN İTİ
Ali Çavuş hatırı sayılır bir paraya it alıyor. Köylülere öyle anlatıyor ki, bu itin önüne ne kurt çıkabilir ne de ayı. Dağda bir keresinde dört kurdu birden boğuyor falan. Gel zaman git zaman kış gelmiş çatmış, it kapının önündeki küllükte devamlı yatıyor. Ali Çavuş, her gün yal yapıp yediriyor ama itten ses soluk yok. Daha ürüdüğünü duyan olmamış.
Bir gün köylüler bir kurt vurmuşlar. Leşini alıp getiriyorlar.
-Ali Emmi senin it nerde?
-Aha damda yatıyor soyha!
İt yanını güneşe vermiş derin uykularda. Kurdun leşini karşısına koymuşlar. Köpek bir süre sonra uyanmış, ağzını sonuna kadar açıp esnemiş. Ayaklarını uzatıp gerinmiş. Kafasını kaldırınca bir kurdun leşini görünce acı acı çenileyerek arka arka gitmeye başlamış. İt, damdan aşağı düşüp ölmüş. Ali Çavuş, kimsenin yüzüne bakamıyor tabii. (Ziya Şahin)
Yorumlar
Yorum Gönder