438. ANASINI DÖVDÜRMEDİM YA!
Aşık Ziya, çok yardımseverdir. Yufka yürekli, saf, Anadolu insanıdır. Bu yüzden başı sürekli belaya girer. Bir gün Eski Alemdar Sinemasını geçer. Otobüs durağının arkasında bir kalabalık görür. Bir anda kalabalığın içerisinde bulur kendini. Baksa ki iki sıfır iki boyunda bir adam, kafası usturaya vurulmuş, palabıyıklı çam yarması, zavallı bir kadını dövüyor. Küfürler ederek :
-Cazı, ben mapushanedeyken babamın malını güveyilerine yedirdin.” diyor. Kadın, adamın anası. Aşık Ziya atılır ortaya, adamın bileğinden şap diye tutar.
Adam:
-Ulan ben bu kafayla hapishanenin duvarını yıktım. Bana Çatlağın Mehmet derler. Bu bileği daha kimse bükmedi, deyip aşığı tek eliyle havaya kaldırır. Bir kağnı sopa atar aşığa. Kalabalıktan kimse yardımcı olmaz. Adam aşığı dövmekten sıkıldıktan sonra fuleli adımlarla geçip gider. Aşığın başına toplananlar:
-Kardeşim sana neydi, niye araya girdin, bu kadar dayak yedin, şeklinde konuşurlarken aşık cevabını verir:
-Olsun, anasını dövdürmedim ya!
Yorumlar
Yorum Gönder