Abdi’nin yolu bir gün komşu köylerden birisinden geçmektedir, küçük çişini yapmak ihtiyacı duyar ve uygun bir duvarı kendisine siper yaparak ihtiyacını gidermeye başlar. Siper ettiği duvarın damında oynayan çocuklardan haberi yoktur. Çocuklar duvarın dibine bir adamın geçtiğini görünce merak edip duvarın ucuna gelirler, duvara sıralanırlar aşağı bakınca Abdiyi tanırlar, çünkü Abdi her köyde tanınmaktadır. Abdi’yi tanırlar ama gördükleri manzaranın ayıplığı onları bir anda muzipleştirir. Hepsi de Abdi’nin edep yerini görmüşlerdir ve hep bir ağızdan bağırırlar “Abooo Abdinin şeyine bak” Abdi bakar olan olmuştur, hiç bozuntuya vermeden kafasını yukarıya kaldırır ve “Maşallah deyin veletler” diye kızar. (Mehmet Hasoğlu)
Yorumlar
Yorum Gönder