587. ŞEYTAN İSEN BİSMİLLAH...

    Abdi köyün en fakirlerindendi, gerçi köyün zengini de yoktu ama ekmeği rahat bulanlara hali vakti yerinde denirdi. Abdi ekmeği bazen bulup bazen bulamayanlardandı, her yerde olduğu gibi Süleymanlı’da da Ramazan davulunu en gariban kim ise o çalıyordu bu görev de Abdi’ye düşmüştü. 
O dönemlerde televizyon yok, radyo köyde bir iki tane var, sosyal hayat tandırın başında anlatılan masallardan, hikayelerden ve korku filmi gibi şeytan kıssalarından ibaret. Bilhassa şeytanla ilgili anlatılanlar çok etkileyici oluyor, büyük küçük herkes gündüz ıssızlarda, gece de karanlık basınca her an şeytanla karşılaşabileceğinden korkuyor, etkili dualar öğreniliyor, dua bilmeyenlerin tek silahı Besmele, sıkıştıkları yerde besmeleye sığınıyorlardı. Abdi de çok korkaktı ama gece yalnız başına davulu da çalmak zorundaydı. Elektrik henüz köye gelmemiş her yer karanlık, her karanlık köşede de sanki şeytanlar Abdi’yi bekliyor ve onu çarpmak için fırsatını kolluyorlardı. Köyden birkaç muzip genç bunu bildiklerinden o gece Abdi’yi korkutmaya karar verirler ve Abdi’nin geçeceği en karanlık ören yerine saklanırlar. Abdi davul yerine kullandığı tenekeyi biraz da korkusunu bastırmak için hızlı hızlı çalarak önlerinden geçerken arkasından kocaman bir taşı atarlar ve taş yanından gürültüyle yuvarlanıp geçince Abdi çivi gibi çakılır kalır, bir müddet etrafını dinler ve çaresiz tekrar yoluna devam etmeye başlar. Gençler ikinci taşı atarlar, Abdi yine çivilenip kalır ama artık bir tedbir alması gerektiğine inanarak taşın geldiği yöne doğru dönerek kıvrak zekasının ürettiği şu sözleri bağırır. “ Şeytan isen Bismillahirrahmanirrahim adam isen avradını s...............m” (Mehmet Hasoğlu) 

Yorumlar

Yorum Gönder