İncili Çavuş, Tıravşın köyünde mukallit bir adammış, bu özelliğinden dolayı da başı sık sık belaya girermiş. Bir beladan kaçarken askerlere rastlamış. Askerler devletin başkentine giden özel kuvvetlermiş. İncilinin hoşsohbet halini anlayınca yanlarına almışlar, İstanbul’a kadar vaktin nasıl geçtiğini anlayamamışlar. İstanbul yakınlarında padişahın otağını görünce oraya yönelmişler.Padişah, sabah kahvaltısını bir piknik havasında vezirleri ile hizmetçileri ile beraber yapıyormuş. Askerler, padişaha İncili’nin nüktedanlığını anlatınca huzura çağrılmış. Padişah:
-Ey İncili, şu yumurtaları, bana, vezirlerime ve cariyelerime paylaştır, demiş. Padişah sanmış ki, en fazla yumurtayı kendi önüne koyacak. İncili, yumurtaları almış, cariyelere üçer yumurta, vezirlere ve padişaha birer yumurta vermiş. Padişah:
-Bu nasıl taksimat böyle diye hiddetlenmiş.
İncili:
-Taksim dölek padişahım. Sizin iki yumurta önceden vardı (testisler kastediliyor), bir de taksimattan düştü üç oldu. Cariyelerinki düpedüz, önceden yumurta yoktu, onlara da üç yumurta, böylece herkesin yumurtası eşit oldu.
Bu olay padişahın çok hoşuna gitmiş ve İncili’yi saraya, yanına almış.(Hasan Gürpınar)
-Ey İncili, şu yumurtaları, bana, vezirlerime ve cariyelerime paylaştır, demiş. Padişah sanmış ki, en fazla yumurtayı kendi önüne koyacak. İncili, yumurtaları almış, cariyelere üçer yumurta, vezirlere ve padişaha birer yumurta vermiş. Padişah:
-Bu nasıl taksimat böyle diye hiddetlenmiş.
İncili:
-Taksim dölek padişahım. Sizin iki yumurta önceden vardı (testisler kastediliyor), bir de taksimattan düştü üç oldu. Cariyelerinki düpedüz, önceden yumurta yoktu, onlara da üç yumurta, böylece herkesin yumurtası eşit oldu.
Bu olay padişahın çok hoşuna gitmiş ve İncili’yi saraya, yanına almış.(Hasan Gürpınar)
Yorumlar
Yorum Gönder