Yıl 1929-1930 arası. Yeşilhisar o dönemlerde İncesu nüfusuna bağlıdır. Evlenecek olan çiftler, nikah yaptırmak üzere İncesu’ya giderler. O zamanlar nikah yaptırmaya “yıkılma” derlermiş. Yeşilhisarlı Havva Hala ile Osman Emmi nişanlanırlar. Yıkılmak üzere İncesu’ya giderler. Havva Teyzeye birkaç kişi öğretir:
-Sakın ha Osman Emmiye yıkılma.
Ona karakucak güreş yapacakmış gibi gelir, o yüzden yıkılmamaya karar verir. Evraklar hazırlanır, nüfus memuru sorar:
-Osman oğlum Havva’ya yıkılmak istiyor musun? (Karılığa kabul ediyor musun).
-Evet.
Havva teyzeye sorar:
-Kızım Havva, Osman’a yıkılmak istiyor musun? (Kocalığa kabul ediyor musun).
Evet demeden Havva teyze Osman Emmiyi aldığı gibi nikah dairesinde sırtını yere getirir. Der ki:
-Ben yıkılmam. İşte Osman’ı nasıl yıktım.
Herkes güler:
-Olmaz ol Havva yıkıl dedikse, öyle yık demedik ya!
-Sakın ha Osman Emmiye yıkılma.
Ona karakucak güreş yapacakmış gibi gelir, o yüzden yıkılmamaya karar verir. Evraklar hazırlanır, nüfus memuru sorar:
-Osman oğlum Havva’ya yıkılmak istiyor musun? (Karılığa kabul ediyor musun).
-Evet.
Havva teyzeye sorar:
-Kızım Havva, Osman’a yıkılmak istiyor musun? (Kocalığa kabul ediyor musun).
Evet demeden Havva teyze Osman Emmiyi aldığı gibi nikah dairesinde sırtını yere getirir. Der ki:
-Ben yıkılmam. İşte Osman’ı nasıl yıktım.
Herkes güler:
-Olmaz ol Havva yıkıl dedikse, öyle yık demedik ya!
Yorumlar
Yorum Gönder