Muzip Mehmet Emmi arkadaşlarına:
-Bugün sizi Dere Bağlarına mor dut yemeye götüreceğim. Şu saatte falan yerde buluşalım.
Oradan ayrılır Dere Bağlara yalnız gider, ne kadar bulduysa tavuk kurdu toplar poşet içine saklar. Gece olur arkadaşları ile anlaştıkları yerde buluşur. Yola düşerler, dere bağlara dut yemeye. Mehmet sakladığı yerden tavuk kurdunu alır, dut sallamak üzere dut ağacına çıkar. Başlar dut sallamaya. Bir yandan da poşette biriktirdiği tavuk kurtlarını da serper aşağıya. Ay ışığı olduğu için mor dutlar tam olarak seçilemez, ne gelirse yemeye başlarlar. Devam ederler yemeye, tabii bir duttan, bir kurttan. İçlerinden biri başlar:
-Lan Mehmet amma da ekşiymiş bu dut.
Tepeden gülmeye başlar Mehmet Emmi. Arkadaşları şüphelenir
-Ne gülüyorsun sen lan.
-Aklıma bişi geldi onun için gülüyorum.
Epey zaman geçtikten sonra olayı unutturur, söyler:
- O yediğiniz dut değil tavuk kurduydu.
-Bugün sizi Dere Bağlarına mor dut yemeye götüreceğim. Şu saatte falan yerde buluşalım.
Oradan ayrılır Dere Bağlara yalnız gider, ne kadar bulduysa tavuk kurdu toplar poşet içine saklar. Gece olur arkadaşları ile anlaştıkları yerde buluşur. Yola düşerler, dere bağlara dut yemeye. Mehmet sakladığı yerden tavuk kurdunu alır, dut sallamak üzere dut ağacına çıkar. Başlar dut sallamaya. Bir yandan da poşette biriktirdiği tavuk kurtlarını da serper aşağıya. Ay ışığı olduğu için mor dutlar tam olarak seçilemez, ne gelirse yemeye başlarlar. Devam ederler yemeye, tabii bir duttan, bir kurttan. İçlerinden biri başlar:
-Lan Mehmet amma da ekşiymiş bu dut.
Tepeden gülmeye başlar Mehmet Emmi. Arkadaşları şüphelenir
-Ne gülüyorsun sen lan.
-Aklıma bişi geldi onun için gülüyorum.
Epey zaman geçtikten sonra olayı unutturur, söyler:
- O yediğiniz dut değil tavuk kurduydu.
Yorumlar
Yorum Gönder