İbibik dedin guguk dedin

Develi’de Kozan’ın Kazım hızlı Halk Partililerden imiş. Kozan’ın Kazım, belinde kapı gibi bıçağı ile Ermenilerden haraç toplayarak geçimini temin eden birisi… 1946’da Demokrat Parti kurulmuş ama Kozan’ın Kazım’ın bulunduğu mahalleye, sokağa Demirgıratların girmesi ne mümkün… Seçimlere birkaç gün kala, polis Kozan’ın Kazım’ı yalandan bir gerekçeyle içeri alıyor ki, ola ki seçim öncesi çevreye ve kendine bir zarar vermesin. Lakin olan oluyor ve 1950’de “demokrasi havarisi” kesilen İsmet Paşa, hükümeti demirgıratlara devrediyor. Kozan’ın Kazım’ın morali çok bozuk… Demirgıratları hiç sevmiyor. Üstüne üstlük 1955’te Menderes, memleketteki Ermenileri İstanbul’a toplayınca Develi’deki Ermeniler de İstanbul’a gider. Kozan’ın Kazım’ın avanta kesilir. Ekmeksiz kalır garibim. Artık kimden haraç yiyecek? Vay garibim vah… ciğeri yanmış ki, hem de ne biçim… Develi’de caddenin başına gelmiş bağırıyor:
-Ey İnönü, Ey İnönü, sana diyom, demokrasi senin neyine idi? Sen bir Türkiye’yi, ben de buradaki dört Ermeni’yi yiyordum. İbibik dedin, kendi ocağını yıktın; guguk dedin Kazım’ın ocağını yıktın.