Tomarza ilçesine bağlı Kömür köyünden Davulcu Kel Hacı bir gün kağnısına biner ve Tomarza yolu üzerindeki öbek öbek toplanmış dikenleri görür ve yüklediği gibi kendi köyüne getirerek düvenle sürüp hayvanlarına kes denilen yemi yapar. Tarlanın sahibi tarlasına gidince bir de ne görsün, topladığı dikenlerin yerinde yeller esiyor. Araştırma ve soruşturma sonucunda dikenleri çalanın Kel Hacı olduğunu öğrenir ve onu mahkemeye verir. Kel Hacı, sanık olarak mahkemede hakim karşısına çıkartılır. Hakim sorar: “Davacı olan şu adamın tarlasından toplanan dikenleri çalmışsın, ne diyorsun?” der. Kel Hacı ayağında çarık, bacağında yamalı şalvarıyla adeta göreni acındıracak bir kıyafetle takındığı büyük pişkinlik içerisinde hakime “Hakim Bey, davacı olan bu adam bana gelerek tarlamdaki dikenleri temizle ve kenarda yak, karşılığında sana on çinik çavdar vereyim, dedi ve çavdarı vermediği gibi iftira ile beni mahkemeye verdi.” deyince, hakim davacı adama dönerek: “Şu biçare, zavallı insanın hakkını yemeye utanmıyor musun? Hem tarlanı temizletiyorsun, hem de emeği olan on çinik çavdarı vermiyorsun” der ve adamın Kel Hacı’ya on çinik de çavdar vermesine karar verir. Mahkemeden süklüm büklüm çıkan Kel Hacı giderken kendi kendine söylenir: “Ey Allah’ın kulu Kel Hacı, sende hiç din iman yok mu? Hem adamın dikenlerini çaldın, hem de adamı on çinik buğdaydan ettin!”
Tomarza ilçesine bağlı Kömür köyünden Davulcu Kel Hacı bir gün kağnısına biner ve Tomarza yolu üzerindeki öbek öbek toplanmış dikenleri görür ve yüklediği gibi kendi köyüne getirerek düvenle sürüp hayvanlarına kes denilen yemi yapar. Tarlanın sahibi tarlasına gidince bir de ne görsün, topladığı dikenlerin yerinde yeller esiyor. Araştırma ve soruşturma sonucunda dikenleri çalanın Kel Hacı olduğunu öğrenir ve onu mahkemeye verir. Kel Hacı, sanık olarak mahkemede hakim karşısına çıkartılır. Hakim sorar: “Davacı olan şu adamın tarlasından toplanan dikenleri çalmışsın, ne diyorsun?” der. Kel Hacı ayağında çarık, bacağında yamalı şalvarıyla adeta göreni acındıracak bir kıyafetle takındığı büyük pişkinlik içerisinde hakime “Hakim Bey, davacı olan bu adam bana gelerek tarlamdaki dikenleri temizle ve kenarda yak, karşılığında sana on çinik çavdar vereyim, dedi ve çavdarı vermediği gibi iftira ile beni mahkemeye verdi.” deyince, hakim davacı adama dönerek: “Şu biçare, zavallı insanın hakkını yemeye utanmıyor musun? Hem tarlanı temizletiyorsun, hem de emeği olan on çinik çavdarı vermiyorsun” der ve adamın Kel Hacı’ya on çinik de çavdar vermesine karar verir. Mahkemeden süklüm büklüm çıkan Kel Hacı giderken kendi kendine söylenir: “Ey Allah’ın kulu Kel Hacı, sende hiç din iman yok mu? Hem adamın dikenlerini çaldın, hem de adamı on çinik buğdaydan ettin!”
Yorumlar
Yorum Gönder