Bünyanlı gencin evlenme çağı gelmiştir. Bu gence anne ve babası geleneklere göre kız ararlar. Etraflarına da kız aradıklarını duyururlar. Bu haberi duyan babanın arkadaşı köyün birinde oğluna uygun bir kız olduğunu söyler. Kızı da şöyle över:
-At gibi koşar, it gibi yer (At gibi çalıştığını, itin yediği gibi az yediğini ima eder) der.
Ertesi gün bu kızı görmek için ailece köye giderler. Köye vardıklarında evin reisi hoş bir şekilde karşılar. Yemek yenilip sohbet edilir. Ardından da kızı görmek isteyen oğlan babası bir hoşaf ister. Kız kapıdan elinde hoşaf dolu bir tepsiyle içeri girer. Dünürcü giden oğlanın babası kızı görünce beğenmez. Bunu da herkesin içinde açıkça ifade edemediği için kızı beğenmediğini şu kelimelerle söyler:
-Duttan hoşaf olur mu?
Dupduru yavrum dupduru.
Bundan gelin olur mu?
Kupkuru yavrum kupkuru, der.
-At gibi koşar, it gibi yer (At gibi çalıştığını, itin yediği gibi az yediğini ima eder) der.
Ertesi gün bu kızı görmek için ailece köye giderler. Köye vardıklarında evin reisi hoş bir şekilde karşılar. Yemek yenilip sohbet edilir. Ardından da kızı görmek isteyen oğlan babası bir hoşaf ister. Kız kapıdan elinde hoşaf dolu bir tepsiyle içeri girer. Dünürcü giden oğlanın babası kızı görünce beğenmez. Bunu da herkesin içinde açıkça ifade edemediği için kızı beğenmediğini şu kelimelerle söyler:
-Duttan hoşaf olur mu?
Dupduru yavrum dupduru.
Bundan gelin olur mu?
Kupkuru yavrum kupkuru, der.
Yorumlar
Yorum Gönder