Biz daha yakayı ele vermedik

Eski zamanlarda Adana’ya yöremiz insanları çalışmaya gidermiş. Durmuş Emmi, arkadaşlarıyla Çukurova’da bir köye gelmişler. Baksalar ki kadınlar tandırda yufka pişiriyorlar. Sacın başında da ihtiyar bir adam elindeki eğri ağaçla yufkaları çeviriyor. İhtiyar adam lafa dalınca yufkaları yakmış. Kadın bu duruma hiddetlenmiş, adamın kafasına oklava ile vurunca adamın kafasını yarmış. İhtiyar, kafasını tutarak başlamış ağlamaya. Durmuş Emmi, ihtiyarı teselli etmeye çalışıyormuş:
-Emmi, ne ağlıyon, bizim avratlar vurunca biz içimize atıp ölüyok. Sen ne güzel sesini gövürüp ağlıyon, biz onu da yapamıyoruz.
İhtiyar ağlamayı bir anda kesip cevaplamış Durmuş Emmiyi:
-Eeee... Biz daha sakalı ele vermedik!